متن آيه : ‏
‏ فَسَتَذْكُرُونَ مَا أَقُولُ لَكُمْ وَأُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ ‏
‏ترجمه : ‏
‏به زودي آنچه من به شما مي‌گويم به خاطر خواهيد آورد ( و به صدق گفتار من پي خواهيد برد ) . من كار و بار خود را به خدا وا مي‌گذارم و حوالت مي‌دارم . خداوند بندگان را مي‌بيند ( و پندار و گفتار و كردارشان را مي‌پايد ) .‏

‏توضيحات : ‏
‏« أُفَوِّضُ » : واگذار مي‌كنم . مي‌سپارم .‏
خداوند پس از آنكه در آيات قبل سزاي اسراف كاران را دوزخ ميداند ، در آخرين سخنش با تهديدى پر معنى گفت: «به زودى آنچه را من امروز به شما مى‏گويم به خاطر خواهيد آورد» (فَسَتَذْكُرُونَ ما أَقُولُ لَكُمْ).
و هنگامى كه آتش خشم و غضب الهى دامانتان را در اين جهان و آن جهان بگيرد به برگزيده تفسير نمونه، ج‏4، ص: 275
صدق گفتار من پى مي‏بريد.
اما افسوس كه آن زمان دير است، اگر در آخرت باشد راه بازگشت وجود ندارد، و اگر در دنيا باشد به هنگام نزول عذاب تمام درهاى توبه بسته مى‏شود.
سپس افزود: «و من تمام كارهاى خود را به خداوند يگانه يكتا واگذار ميكنم كه او نسبت به بندگانش بيناست» (وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ).
و به همين دليل نه از تهديدهاى شما مي‏ترسم، و نه كثرت و قدرت شما و تنهايى من مرا به وحشت مي‏افكند

1. در شگفتم از کسی می‏ترسد، چگونه به سخن خدا «حسبنا الله و نعم الوکیل» پناه نمی‏برد؟! زیرا من از خدای بزرگ شنیده‏ام که در پی آن می‏فرماید:

«پس با نعمت و بخششی از جانب خدا، بازگشتند در حالی که هیچ گزندی به آنان نرسیده بود.» (آل عمران ایه 171)

 2. و در شگفتم از کسی که اندوهگین است چگونه به سخن خدای بزرگ «لا إله إلّا أنت سبحانَک إنّی کُنتُ مِنَ الظّالِمین» پناه نمی‏برد؟!

 زیرا من از خدای بزرگ شنیده‏ام که در پی آن می‏فرماید: «پس خواسته‏ی او را پذیرفتم و او را از اندوه رهانیدیم و مؤمنان را این‏گونه رهایی می‏ بخشیم.» (سوره انبیاء آیه 88)

 3. و در شگفتم از کسی که با او مکر و نیرنگ شده است، چگونه به این سخن خداوند «و اُفوِّضُ أمری إلَی الله إنّ الله بصیرٌ بالعباد» پناه نمی‏ جوید؟! زیرا از خدای بزرگ شنیده‏ام که در پی آن می‏فرماید: «پس خداوند او را از بدی‏های نیرنگشان نگاه داشت.» (سوره غافر آیه 44)

 4. و در شگفتم از کسی که خواهان دنیا و زینت‏های آن است، چگونه به سخن خدای بزرگ «ما شآء الله و لا حول ولا قوّةَ إلّا بالله» روی نمی‏آورد؟! زیرا من از خدای بزرگ شنیده‏ام که در پی آن می‏فرماید: « ... پس امید است که  پروردگارم بهتر از بوستان تو به من عطا کند.

وین شعله سوزان که بر آمد ز چپ و راست از ماست که بر ماست

جان بر لب ما گرسد از غیر ننالیم با کس نسگالیم

از خویش بنالیم که جان سخن اینجاست از ماست که بر ماست

گوئیم که بیدار شدیم این چه خیالی است بیداری ما چیست

بیداری طفلی است که محتاج به لالاست از ماست که بر ماست

امید رهایی نیست وقتی همه دیواریم

از زمزمه دلتنگیم، از همهمه بیزاریم نه طاقت خاموشی، نه میل سخن داریم

آوار پریشانی است، رو سوی چه بگریزیم؟ هنگامه حیرانی است، خود را به که بسپاریم؟

تشویش هزار «آیا»، وسواس هزار «اما»، ... کوریم و نمی‌بینیم، ورنه همه بیماریم

دوران شکوه باغ از خاطرمان رفته است امروز که صف در صف خشکیده و بی‌باریم

دردا که هدر دادیم آن ذات گرامی را تیغیم و نمی‌بریم، ابریم و نمی‌باریم

ما خویش ندانستیم بیداریمان از خواب گفتند که بیدارید؟ گفتیم که بیداریم.

من راه تو را بسته، تو راه مرا بسته امید رهایی نیست وقتی همه دیواریم

 افرادى خوش خُلقند، دنبال نقاط مثبت هستند، در برابر  نا ملايمات زندگی خم به ابرو نمی آورند.

اين افراد در بلند مدت  يك نيرویی بدست می آورند كه از همه لحاظ مورد قبول اطرافيان هستند و به قول روانشناسان  "كاريزما "دارند.

کاریزما باشید، پر از ديد مثبت.